emmorenir - verb

em·mo·re·nir

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emmoreneixo
emmoreneixes
emmoreneix
emmorenim
emmoreniu
emmoreneixen
emmorenia
emmorenies
emmorenia
emmoreníem
emmoreníeu
emmorenien
emmorení
emmorenires
emmorení
emmorenírem
emmoreníreu
emmoreniren
emmoreniré
emmoreniràs
emmorenirà
emmorenirem
emmorenireu
emmoreniran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emmoreniria
emmoreniries
emmoreniria
emmoreniríem
emmoreniríeu
emmorenirien
emmoreneixi
emmoreneixis
emmoreneixi
emmorenim
emmoreniu
emmoreneixin
emmorenís
emmorenissis
emmorenís
emmoreníssim
emmoreníssiu
emmorenissin

emmoreneix
emmoreneixi
emmorenim
emmoreniu
emmoreneixin
Infinitiuemmorenir
Gerundiemmorenint
Participi
emmorenitemmorenida
emmorenitsemmorenides

Flexionat com: servir

forma nominal : emmoreniment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana