emmanseir - verb

em·man·se·ir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emmanseeixo
emmanseeixes
emmanseeix
emmanseïm
emmanseïu
emmanseeixen
emmanseïa
emmanseïes
emmanseïa
emmanseíem
emmanseíeu
emmanseïen
emmanseí
emmanseïres
emmanseí
emmanseírem
emmanseíreu
emmanseïren
emmanseiré
emmanseiràs
emmanseirà
emmanseirem
emmanseireu
emmanseiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emmanseiria
emmanseiries
emmanseiria
emmanseiríem
emmanseiríeu
emmanseirien
emmanseeixi
emmanseeixis
emmanseeixi
emmanseïm
emmanseïu
emmanseeixin
emmanseís
emmanseïssis
emmanseís
emmanseíssim
emmanseíssiu
emmanseïssin

emmanseeix
emmanseeixi
emmanseïm
emmanseïu
emmanseeixin
Infinitiuemmanseir
Gerundiemmanseint
Participi
emmanseïtemmanseïda
emmanseïtsemmanseïdes

Flexionat com: esvair

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana