convergir - verb

con·ver·gir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
convergeixo
convergeixes
convergeix
convergim
convergiu
convergeixen
convergia
convergies
convergia
convergíem
convergíeu
convergien
convergí
convergires
convergí
convergírem
convergíreu
convergiren
convergiré
convergiràs
convergirà
convergirem
convergireu
convergiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
convergiria
convergiries
convergiria
convergiríem
convergiríeu
convergirien
convergeixi
convergeixis
convergeixi
convergim
convergiu
convergeixin
convergís
convergissis
convergís
convergíssim
convergíssiu
convergissin

convergeix
convergeixi
convergim
convergiu
convergeixin
Infinitiuconvergir
Gerundiconvergint
Participi
convergitconvergida
convergitsconvergides

Flexionat com: servir

forma nominal : convergència

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana