pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| amoïno amoïnes amoïna amoïnem amoïneu amoïnen | amoïnava amoïnaves amoïnava amoïnàvem amoïnàveu amoïnaven | amoïní amoïnares amoïnà amoïnàrem amoïnàreu amoïnaren | amoïnaré amoïnaràs amoïnarà amoïnarem amoïnareu amoïnaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| amoïnaria amoïnaries amoïnaria amoïnaríem amoïnaríeu amoïnarien | amoïni amoïnis amoïni amoïnem amoïneu amoïnin | amoïnés amoïnessis amoïnés amoïnéssim amoïnéssiu amoïnessin | amoïna amoïni amoïnem amoïneu amoïnin | ||
| Infinitiu | amoïnar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | amoïnant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : amoïnament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana