transitiu; pronominal
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| confirmo confirmes confirma confirmem confirmeu confirmen | confirmava confirmaves confirmava confirmàvem confirmàveu confirmaven | confirmí confirmares confirmà confirmàrem confirmàreu confirmaren | confirmaré confirmaràs confirmarà confirmarem confirmareu confirmaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| confirmaria confirmaries confirmaria confirmaríem confirmaríeu confirmarien | confirmi confirmis confirmi confirmem confirmeu confirmin | confirmés confirmessis confirmés confirméssim confirméssiu confirmessin | confirma confirmi confirmem confirmeu confirmin | ||
| Infinitiu | confirmar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | confirmant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : confirmació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana