pronominal; intransitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
confabulo confabules confabula confabulem confabuleu confabulen | confabulava confabulaves confabulava confabulàvem confabulàveu confabulaven | confabulí confabulares confabulà confabulàrem confabulàreu confabularen | confabularé confabularàs confabularà confabularem confabulareu confabularan | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
confabularia confabularies confabularia confabularíem confabularíeu confabularien | confabuli confabulis confabuli confabulem confabuleu confabulin | confabulés confabulessis confabulés confabuléssim confabuléssiu confabulessin | confabula confabuli confabulem confabuleu confabulin |
Infinitiu | confabular | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | confabulant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : confabulació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana