pronominal; intransitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| confabulo confabules confabula confabulem confabuleu confabulen | confabulava confabulaves confabulava confabulàvem confabulàveu confabulaven | confabulí confabulares confabulà confabulàrem confabulàreu confabularen | confabularé confabularàs confabularà confabularem confabulareu confabularan | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| confabularia confabularies confabularia confabularíem confabularíeu confabularien | confabuli confabulis confabuli confabulem confabuleu confabulin | confabulés confabulessis confabulés confabuléssim confabuléssiu confabulessin | confabula confabuli confabulem confabuleu confabulin | ||
| Infinitiu | confabular | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | confabulant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : confabulació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana