exhaurir - verb

ex·hau·rir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
exhaureixo
exhaureixes
exhaureix
exhaurim
exhauriu
exhaureixen
exhauria
exhauries
exhauria
exhauríem
exhauríeu
exhaurien
exhaurí
exhaurires
exhaurí
exhaurírem
exhauríreu
exhauriren
exhauriré
exhauriràs
exhaurirà
exhaurirem
exhaurireu
exhauriran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
exhauriria
exhauriries
exhauriria
exhauriríem
exhauriríeu
exhauririen
exhaureixi
exhaureixis
exhaureixi
exhaurim
exhauriu
exhaureixin
exhaurís
exhaurissis
exhaurís
exhauríssim
exhauríssiu
exhaurissin

exhaureix
exhaureixi
exhaurim
exhauriu
exhaureixin
Infinitiuexhaurir
Gerundiexhaurint
Participi
exhauritexhaurida
exhauritsexhaurides

Flexionat com: servir

forma nominal : exhaustió, exhauriment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana