transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
canonitzo canonitzes canonitza canonitzem canonitzeu canonitzen | canonitzava canonitzaves canonitzava canonitzàvem canonitzàveu canonitzaven | canonitzí canonitzares canonitzà canonitzàrem canonitzàreu canonitzaren | canonitzaré canonitzaràs canonitzarà canonitzarem canonitzareu canonitzaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
canonitzaria canonitzaries canonitzaria canonitzaríem canonitzaríeu canonitzarien | canonitzi canonitzis canonitzi canonitzem canonitzeu canonitzin | canonitzés canonitzessis canonitzés canonitzéssim canonitzéssiu canonitzessin | canonitza canonitzi canonitzem canonitzeu canonitzin |
Infinitiu | canonitzar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | canonitzant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : canonització
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana