transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
oficialitzo oficialitzes oficialitza oficialitzem oficialitzeu oficialitzen | oficialitzava oficialitzaves oficialitzava oficialitzàvem oficialitzàveu oficialitzaven | oficialitzí oficialitzares oficialitzà oficialitzàrem oficialitzàreu oficialitzaren | oficialitzaré oficialitzaràs oficialitzarà oficialitzarem oficialitzareu oficialitzaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
oficialitzaria oficialitzaries oficialitzaria oficialitzaríem oficialitzaríeu oficialitzarien | oficialitzi oficialitzis oficialitzi oficialitzem oficialitzeu oficialitzin | oficialitzés oficialitzessis oficialitzés oficialitzéssim oficialitzéssiu oficialitzessin | oficialitza oficialitzi oficialitzem oficialitzeu oficialitzin |
Infinitiu | oficialitzar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | oficialitzant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana