ocórrer - verb

o·cór·rer

intransitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ocorro
ocorres
ocorre
ocorrem
ocorreu
ocorren
ocorria
ocorries
ocorria
ocorríem
ocorríeu
ocorrien
ocorreguí
ocorregueres
ocorregué
ocorreguérem
ocorreguéreu
ocorregueren
ocorreré
ocorreràs
ocorrerà
ocorrerem
ocorrereu
ocorreran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ocorreria
ocorreries
ocorreria
ocorreríem
ocorreríeu
ocorrerien
ocorri
ocorris
ocorri
ocorreguem / ocorrem
ocorregueu / ocorreu
ocorrin
ocorregués
ocorreguessis
ocorregués
ocorreguéssim
ocorreguéssiu
ocorreguessin

ocorre
ocorri
ocorreguem / ocorrem
ocorreu
ocorrin
Infinitiuocórrer
Gerundiocorrent
Participi
ocorregutocorreguda
ocorregutsocorregudes

Flexionat com: córrer

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana