obrir - verb

o·brir

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
obro
obres
obre
obrim
obriu
obren
obria
obries
obria
obríem
obríeu
obrien
obrí
obrires
obrí
obrírem
obríreu
obriren
obriré
obriràs
obrirà
obrirem
obrireu
obriran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
obriria
obriries
obriria
obriríem
obriríeu
obririen
obri
obris
obri
obrim
obriu
obrin
obrís
obrissis
obrís
obríssim
obríssiu
obrissin

obre
obri
obrim
obriu
obrin
Infinitiuobrir
Gerundiobrint
Participi
obertoberta
obertsobertes

Flexionat com: obrir

forma nominal : obriment, obertura

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana