matar - verb

ma·tar

transitiu; pronominal; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
mato
mates
mata
matem
mateu
maten
matava
mataves
matava
matàvem
matàveu
mataven
matí
matares
matà
matàrem
matàreu
mataren
mataré
mataràs
matarà
matarem
matareu
mataran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
mataria
mataries
mataria
mataríem
mataríeu
matarien
mati
matis
mati
matem
mateu
matin
matés
matessis
matés
matéssim
matéssiu
matessin

mata
mati
matem
mateu
matin
Infinitiumatar
Gerundimatant
Participi
matat / mortmatada / morta
matats / mortsmatades / mortes

Flexionat com: parlar

forma nominal : matança, matadissa

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana