subjectar - verb

sub·jec·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
subjecto
subjectes
subjecta
subjectem
subjecteu
subjecten
subjectava
subjectaves
subjectava
subjectàvem
subjectàveu
subjectaven
subjectí
subjectares
subjectà
subjectàrem
subjectàreu
subjectaren
subjectaré
subjectaràs
subjectarà
subjectarem
subjectareu
subjectaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
subjectaria
subjectaries
subjectaria
subjectaríem
subjectaríeu
subjectarien
subjecti
subjectis
subjecti
subjectem
subjecteu
subjectin
subjectés
subjectessis
subjectés
subjectéssim
subjectéssiu
subjectessin

subjecta
subjecti
subjectem
subjecteu
subjectin
Infinitiusubjectar
Gerundisubjectant
Participi
subjectatsubjectada
subjectatssubjectades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana