protagonitzar - verb

pro·ta·go·nit·zar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
protagonitzo
protagonitzes
protagonitza
protagonitzem
protagonitzeu
protagonitzen
protagonitzava
protagonitzaves
protagonitzava
protagonitzàvem
protagonitzàveu
protagonitzaven
protagonitzí
protagonitzares
protagonitzà
protagonitzàrem
protagonitzàreu
protagonitzaren
protagonitzaré
protagonitzaràs
protagonitzarà
protagonitzarem
protagonitzareu
protagonitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
protagonitzaria
protagonitzaries
protagonitzaria
protagonitzaríem
protagonitzaríeu
protagonitzarien
protagonitzi
protagonitzis
protagonitzi
protagonitzem
protagonitzeu
protagonitzin
protagonitzés
protagonitzessis
protagonitzés
protagonitzéssim
protagonitzéssiu
protagonitzessin

protagonitza
protagonitzi
protagonitzem
protagonitzeu
protagonitzin
Infinitiuprotagonitzar
Gerundiprotagonitzant
Participi
protagonitzatprotagonitzada
protagonitzatsprotagonitzades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana