rumiar - verb

ru·mi·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
rumio
rumies
rumia
rumiem
rumieu
rumien
rumiava
rumiaves
rumiava
rumiàvem
rumiàveu
rumiaven
rumií
rumiares
rumià
rumiàrem
rumiàreu
rumiaren
rumiaré
rumiaràs
rumiarà
rumiarem
rumiareu
rumiaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
rumiaria
rumiaries
rumiaria
rumiaríem
rumiaríeu
rumiarien
rumiï
rumiïs
rumiï
rumiem
rumieu
rumiïn
rumiés
rumiessis
rumiés
rumiéssim
rumiéssiu
rumiessin

rumia
rumiï
rumiem
rumieu
rumiïn
Infinitiurumiar
Gerundirumiant
Participi
rumiatrumiada
rumiatsrumiades

Flexionat com: apariar

forma nominal : rumiament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana