ranciejar - verb

ran·ci·e·jar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ranciejo
rancieges
rancieja
ranciegem
ranciegeu
ranciegen
ranciejava
ranciejaves
ranciejava
ranciejàvem
ranciejàveu
ranciejaven
ranciegí
ranciejares
ranciejà
ranciejàrem
ranciejàreu
ranciejaren
ranciejaré
ranciejaràs
ranciejarà
ranciejarem
ranciejareu
ranciejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ranciejaria
ranciejaries
ranciejaria
ranciejaríem
ranciejaríeu
ranciejarien
ranciegi
ranciegis
ranciegi
ranciegem
ranciegeu
ranciegin
ranciegés
ranciegessis
ranciegés
ranciegéssim
ranciegéssiu
ranciegessin

rancieja
ranciegi
ranciegem
ranciegeu
ranciegin
Infinitiuranciejar
Gerundiranciejant
Participi
ranciejatranciejada
ranciejatsranciejades

Flexionat com: pujar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana