calabrotar - verb

ca·la·bro·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
calabroto
calabrotes
calabrota
calabrotem
calabroteu
calabroten
calabrotava
calabrotaves
calabrotava
calabrotàvem
calabrotàveu
calabrotaven
calabrotí
calabrotares
calabrotà
calabrotàrem
calabrotàreu
calabrotaren
calabrotaré
calabrotaràs
calabrotarà
calabrotarem
calabrotareu
calabrotaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
calabrotaria
calabrotaries
calabrotaria
calabrotaríem
calabrotaríeu
calabrotarien
calabroti
calabrotis
calabroti
calabrotem
calabroteu
calabrotin
calabrotés
calabrotessis
calabrotés
calabrotéssim
calabrotéssiu
calabrotessin

calabrota
calabroti
calabrotem
calabroteu
calabrotin
Infinitiucalabrotar
Gerundicalabrotant
Participi
calabrotatcalabrotada
calabrotatscalabrotades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana