expugnar - verb

ex·pug·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
expugno
expugnes
expugna
expugnem
expugneu
expugnen
expugnava
expugnaves
expugnava
expugnàvem
expugnàveu
expugnaven
expugní
expugnares
expugnà
expugnàrem
expugnàreu
expugnaren
expugnaré
expugnaràs
expugnarà
expugnarem
expugnareu
expugnaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
expugnaria
expugnaries
expugnaria
expugnaríem
expugnaríeu
expugnarien
expugni
expugnis
expugni
expugnem
expugneu
expugnin
expugnés
expugnessis
expugnés
expugnéssim
expugnéssiu
expugnessin

expugna
expugni
expugnem
expugneu
expugnin
Infinitiuexpugnar
Gerundiexpugnant
Participi
expugnatexpugnada
expugnatsexpugnades

Flexionat com: parlar

forma nominal : expugnació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana