exceptuar - verb

ex·cep·tu·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
exceptuo
exceptues
exceptua
exceptuem
exceptueu
exceptuen
exceptuava
exceptuaves
exceptuava
exceptuàvem
exceptuàveu
exceptuaven
exceptuí
exceptuares
exceptuà
exceptuàrem
exceptuàreu
exceptuaren
exceptuaré
exceptuaràs
exceptuarà
exceptuarem
exceptuareu
exceptuaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
exceptuaria
exceptuaries
exceptuaria
exceptuaríem
exceptuaríeu
exceptuarien
exceptuï
exceptuïs
exceptuï
exceptuem
exceptueu
exceptuïn
exceptués
exceptuessis
exceptués
exceptuéssim
exceptuéssiu
exceptuessin

exceptua
exceptuï
exceptuem
exceptueu
exceptuïn
Infinitiuexceptuar
Gerundiexceptuant
Participi
exceptuatexceptuada
exceptuatsexceptuades

Flexionat com: apariar

forma nominal : excepció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana