empeguntar - verb

em·pe·gun·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
empegunto
empeguntes
empegunta
empeguntem
empegunteu
empegunten
empeguntava
empeguntaves
empeguntava
empeguntàvem
empeguntàveu
empeguntaven
empeguntí
empeguntares
empeguntà
empeguntàrem
empeguntàreu
empeguntaren
empeguntaré
empeguntaràs
empeguntarà
empeguntarem
empeguntareu
empeguntaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
empeguntaria
empeguntaries
empeguntaria
empeguntaríem
empeguntaríeu
empeguntarien
empegunti
empeguntis
empegunti
empeguntem
empegunteu
empeguntin
empeguntés
empeguntessis
empeguntés
empeguntéssim
empeguntéssiu
empeguntessin

empegunta
empegunti
empeguntem
empegunteu
empeguntin
Infinitiuempeguntar
Gerundiempeguntant
Participi
empeguntatempeguntada
empeguntatsempeguntades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana