emocionar - verb

e·mo·ci·o·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emociono
emociones
emociona
emocionem
emocioneu
emocionen
emocionava
emocionaves
emocionava
emocionàvem
emocionàveu
emocionaven
emocioní
emocionares
emocionà
emocionàrem
emocionàreu
emocionaren
emocionaré
emocionaràs
emocionarà
emocionarem
emocionareu
emocionaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emocionaria
emocionaries
emocionaria
emocionaríem
emocionaríeu
emocionarien
emocioni
emocionis
emocioni
emocionem
emocioneu
emocionin
emocionés
emocionessis
emocionés
emocionéssim
emocionéssiu
emocionessin

emociona
emocioni
emocionem
emocioneu
emocionin
Infinitiuemocionar
Gerundiemocionant
Participi
emocionatemocionada
emocionatsemocionades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana