destruir - verb

des·tru·ir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
destrueixo
destrueixes
destrueix
destruïm
destruïu
destrueixen
destruïa
destruïes
destruïa
destruíem
destruíeu
destruïen
destruí
destruïes
destruí
destruírem
destruíreu
destruïren
destruiré
destruiràs
destruirà
destruirem
destruireu
destruiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
destruiria
destruiries
destruiria
destruiríem
destruiríeu
destruirien
destrueixi
destrueixis
destrueixi
destruïm
destruïu
destrueixin
destruís
destruïssis
destruís
destruíssim
destruíssiu
destruïssin

destrueix
destrueixi
destruïm
destruïu
destrueixin
Infinitiudestruir
Gerundidestruint
Participi
destruïtdestruïda
destruïtsdestruïdes

Flexionat com: instruir

forma nominal : destrucció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana