desossar - verb

des·os·sar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desosso
desosses
desossa
desossem
desosseu
desossen
desossava
desossaves
desossava
desossàvem
desossàveu
desossaven
desossí
desossares
desossà
desossàrem
desossàreu
desossaren
desossaré
desossaràs
desossarà
desossarem
desossareu
desossaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desossaria
desossaries
desossaria
desossaríem
desossaríeu
desossarien
desossi
desossis
desossi
desossem
desosseu
desossin
desossés
desossessis
desossés
desosséssim
desosséssiu
desossessin

desossa
desossi
desossem
desosseu
desossin
Infinitiudesossar
Gerundidesossant
Participi
desossatdesossada
desossatsdesossades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana