desornar - verb

des·or·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desorno
desornes
desorna
desornem
desorneu
desornen
desornava
desornaves
desornava
desornàvem
desornàveu
desornaven
desorní
desornares
desornà
desornàrem
desornàreu
desornaren
desornaré
desornaràs
desornarà
desornarem
desornareu
desornaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desornaria
desornaries
desornaria
desornaríem
desornaríeu
desornarien
desorni
desornis
desorni
desornem
desorneu
desornin
desornés
desornessis
desornés
desornéssim
desornéssiu
desornessin

desorna
desorni
desornem
desorneu
desornin
Infinitiudesornar
Gerundidesornant
Participi
desornatdesornada
desornatsdesornades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana