desfardar - verb

des·far·dar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desfardo
desfardes
desfarda
desfardem
desfardeu
desfarden
desfardava
desfardaves
desfardava
desfardàvem
desfardàveu
desfardaven
desfardí
desfardares
desfardà
desfardàrem
desfardàreu
desfardaren
desfardaré
desfardaràs
desfardarà
desfardarem
desfardareu
desfardaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desfardaria
desfardaries
desfardaria
desfardaríem
desfardaríeu
desfardarien
desfardi
desfardis
desfardi
desfardem
desfardeu
desfardin
desfardés
desfardessis
desfardés
desfardéssim
desfardéssiu
desfardessin

desfarda
desfardi
desfardem
desfardeu
desfardin
Infinitiudesfardar
Gerundidesfardant
Participi
desfardatdesfardada
desfardatsdesfardades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana