desenferrissar - verb

des·en·fer·ris·sar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desenferrisso
desenferrisses
desenferrissa
desenferrissem
desenferrisseu
desenferrissen
desenferrissava
desenferrissaves
desenferrissava
desenferrissàvem
desenferrissàveu
desenferrissaven
desenferrissí
desenferrissares
desenferrissà
desenferrissàrem
desenferrissàreu
desenferrissaren
desenferrissaré
desenferrissaràs
desenferrissarà
desenferrissarem
desenferrissareu
desenferrissaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desenferrissaria
desenferrissaries
desenferrissaria
desenferrissaríem
desenferrissaríeu
desenferrissarien
desenferrissi
desenferrissis
desenferrissi
desenferrissem
desenferrisseu
desenferrissin
desenferrissés
desenferrissessis
desenferrissés
desenferrisséssim
desenferrisséssiu
desenferrissessin

desenferrissa
desenferrissi
desenferrissem
desenferrisseu
desenferrissin
Infinitiudesenferrissar
Gerundidesenferrissant
Participi
desenferrissatdesenferrissada
desenferrissatsdesenferrissades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana