derruir - verb

der·ru·ir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
derrueixo
derrueixes
derrueix
derruïm
derruïu
derrueixen
derruïa
derruïes
derruïa
derruíem
derruíeu
derruïen
derruí
derruïes
derruí
derruírem
derruíreu
derruïren
derruiré
derruiràs
derruirà
derruirem
derruireu
derruiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
derruiria
derruiries
derruiria
derruiríem
derruiríeu
derruirien
derrueixi
derrueixis
derrueixi
derruïm
derruïu
derrueixin
derruís
derruïssis
derruís
derruíssim
derruíssiu
derruïssin

derrueix
derrueixi
derruïm
derruïu
derrueixin
Infinitiuderruir
Gerundiderruint
Participi
derruïtderruïda
derruïtsderruïdes

Flexionat com: instruir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana