equivocar - verb

e·qui·vo·car

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
equivoco
equivoques
equivoca
equivoquem
equivoqueu
equivoquen
equivocava
equivocaves
equivocava
equivocàvem
equivocàveu
equivocaven
equivoquí
equivocares
equivocà
equivocàrem
equivocàreu
equivocaren
equivocaré
equivocaràs
equivocarà
equivocarem
equivocareu
equivocaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
equivocaria
equivocaries
equivocaria
equivocaríem
equivocaríeu
equivocarien
equivoqui
equivoquis
equivoqui
equivoquem
equivoqueu
equivoquin
equivoqués
equivoquessis
equivoqués
equivoquéssim
equivoquéssiu
equivoquessin

equivoca
equivoqui
equivoquem
equivoqueu
equivoquin
Infinitiuequivocar
Gerundiequivocant
Participi
equivocatequivocada
equivocatsequivocades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : equivocació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana