descaminar - verb

des·ca·mi·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
descamino
descamines
descamina
descaminem
descamineu
descaminen
descaminava
descaminaves
descaminava
descaminàvem
descaminàveu
descaminaven
descaminí
descaminares
descaminà
descaminàrem
descaminàreu
descaminaren
descaminaré
descaminaràs
descaminarà
descaminarem
descaminareu
descaminaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
descaminaria
descaminaries
descaminaria
descaminaríem
descaminaríeu
descaminarien
descamini
descaminis
descamini
descaminem
descamineu
descaminin
descaminés
descaminessis
descaminés
descaminéssim
descaminéssiu
descaminessin

descamina
descamini
descaminem
descamineu
descaminin
Infinitiudescaminar
Gerundidescaminant
Participi
descaminatdescaminada
descaminatsdescaminades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana