pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
desacostumo desacostumes desacostuma desacostumem desacostumeu desacostumen | desacostumava desacostumaves desacostumava desacostumàvem desacostumàveu desacostumaven | desacostumí desacostumares desacostumà desacostumàrem desacostumàreu desacostumaren | desacostumaré desacostumaràs desacostumarà desacostumarem desacostumareu desacostumaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
desacostumaria desacostumaries desacostumaria desacostumaríem desacostumaríeu desacostumarien | desacostumi desacostumis desacostumi desacostumem desacostumeu desacostumin | desacostumés desacostumessis desacostumés desacostuméssim desacostuméssiu desacostumessin | desacostuma desacostumi desacostumem desacostumeu desacostumin |
Infinitiu | desacostumar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | desacostumant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : desacostumament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana