conglobar - verb

con·glo·bar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
conglobo
conglobes
congloba
conglobem
conglobeu
congloben
conglobava
conglobaves
conglobava
conglobàvem
conglobàveu
conglobaven
conglobí
conglobares
conglobà
conglobàrem
conglobàreu
conglobaren
conglobaré
conglobaràs
conglobarà
conglobarem
conglobareu
conglobaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
conglobaria
conglobaries
conglobaria
conglobaríem
conglobaríeu
conglobarien
conglobi
conglobis
conglobi
conglobem
conglobeu
conglobin
conglobés
conglobessis
conglobés
conglobéssim
conglobéssiu
conglobessin

congloba
conglobi
conglobem
conglobeu
conglobin
Infinitiuconglobar
Gerundiconglobant
Participi
conglobatconglobada
conglobatsconglobades

Flexionat com: parlar

forma nominal : conglobació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana