banalitzar - verb

ba·na·lit·zar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
banalitzo
banalitzes
banalitza
banalitzem
banalitzeu
banalitzen
banalitzava
banalitzaves
banalitzava
banalitzàvem
banalitzàveu
banalitzaven
banalitzí
banalitzares
banalitzà
banalitzàrem
banalitzàreu
banalitzaren
banalitzaré
banalitzaràs
banalitzarà
banalitzarem
banalitzareu
banalitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
banalitzaria
banalitzaries
banalitzaria
banalitzaríem
banalitzaríeu
banalitzarien
banalitzi
banalitzis
banalitzi
banalitzem
banalitzeu
banalitzin
banalitzés
banalitzessis
banalitzés
banalitzéssim
banalitzéssiu
banalitzessin

banalitza
banalitzi
banalitzem
banalitzeu
banalitzin
Infinitiubanalitzar
Gerundibanalitzant
Participi
banalitzatbanalitzada
banalitzatsbanalitzades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana