afaenar - verb

a·fa·e·nar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
afaeno
afaenes
afaena
afaenem
afaeneu
afaenen
afaenava
afaenaves
afaenava
afaenàvem
afaenàveu
afaenaven
afaení
afaenares
afaenà
afaenàrem
afaenàreu
afaenaren
afaenaré
afaenaràs
afaenarà
afaenarem
afaenareu
afaenaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
afaenaria
afaenaries
afaenaria
afaenaríem
afaenaríeu
afaenarien
afaeni
afaenis
afaeni
afaenem
afaeneu
afaenin
afaenés
afaenessis
afaenés
afaenéssim
afaenéssiu
afaenessin

afaena
afaeni
afaenem
afaeneu
afaenin
Infinitiuafaenar
Gerundiafaenant
Participi
afaenatafaenada
afaenatsafaenades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana