maridar - verb

ma·ri·dar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
marido
marides
marida
maridem
marideu
mariden
maridava
maridaves
maridava
maridàvem
maridàveu
maridaven
maridí
maridares
maridà
maridàrem
maridàreu
maridaren
maridaré
maridaràs
maridarà
maridarem
maridareu
maridaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
maridaria
maridaries
maridaria
maridaríem
maridaríeu
maridarien
maridi
maridis
maridi
maridem
marideu
maridin
maridés
maridessis
maridés
maridéssim
maridéssiu
maridessin

marida
maridi
maridem
marideu
maridin
Infinitiumaridar
Gerundimaridant
Participi
maridatmaridada
maridatsmaridades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana