esvoletegar - verb

es·vo·le·te·gar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
esvoletego
esvoletegues
esvoletega
esvoleteguem
esvoletegueu
esvoleteguen
esvoletegava
esvoletegaves
esvoletegava
esvoletegàvem
esvoletegàveu
esvoletegaven
esvoleteguí
esvoletegares
esvoletegà
esvoletegàrem
esvoletegàreu
esvoletegaren
esvoletegaré
esvoletegaràs
esvoletegarà
esvoletegarem
esvoletegareu
esvoletegaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
esvoletegaria
esvoletegaries
esvoletegaria
esvoletegaríem
esvoletegaríeu
esvoletegarien
esvoletegui
esvoleteguis
esvoletegui
esvoleteguem
esvoletegueu
esvoleteguin
esvoletegués
esvoleteguessis
esvoletegués
esvoleteguéssim
esvoleteguéssiu
esvoleteguessin

esvoletega
esvoletegui
esvoleteguem
esvoletegueu
esvoleteguin
Infinitiuesvoletegar
Gerundiesvoletegant
Participi
esvoletegatesvoletegada
esvoletegatsesvoletegades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : esvoletec

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana