enherbar - verb

en·her·bar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enherbo
enherbes
enherba
enherbem
enherbeu
enherben
enherbava
enherbaves
enherbava
enherbàvem
enherbàveu
enherbaven
enherbí
enherbares
enherbà
enherbàrem
enherbàreu
enherbaren
enherbaré
enherbaràs
enherbarà
enherbarem
enherbareu
enherbaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enherbaria
enherbaries
enherbaria
enherbaríem
enherbaríeu
enherbarien
enherbi
enherbis
enherbi
enherbem
enherbeu
enherbin
enherbés
enherbessis
enherbés
enherbéssim
enherbéssiu
enherbessin

enherba
enherbi
enherbem
enherbeu
enherbin
Infinitiuenherbar
Gerundienherbant
Participi
enherbatenherbada
enherbatsenherbades

Flexionat com: parlar

forma nominal : enherbament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana