embarranquinar - verb

em·bar·ran·qui·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
embarranquino
embarranquines
embarranquina
embarranquinem
embarranquineu
embarranquinen
embarranquinava
embarranquinaves
embarranquinava
embarranquinàvem
embarranquinàveu
embarranquinaven
embarranquiní
embarranquinares
embarranquinà
embarranquinàrem
embarranquinàreu
embarranquinaren
embarranquinaré
embarranquinaràs
embarranquinarà
embarranquinarem
embarranquinareu
embarranquinaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
embarranquinaria
embarranquinaries
embarranquinaria
embarranquinaríem
embarranquinaríeu
embarranquinarien
embarranquini
embarranquinis
embarranquini
embarranquinem
embarranquineu
embarranquinin
embarranquinés
embarranquinessis
embarranquinés
embarranquinéssim
embarranquinéssiu
embarranquinessin

embarranquina
embarranquini
embarranquinem
embarranquineu
embarranquinin
Infinitiuembarranquinar
Gerundiembarranquinant
Participi
embarranquinatembarranquinada
embarranquinatsembarranquinades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana