blanquejar - verb

blan·que·jar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
blanquejo
blanqueges
blanqueja
blanquegem
blanquegeu
blanquegen
blanquejava
blanquejaves
blanquejava
blanquejàvem
blanquejàveu
blanquejaven
blanquegí
blanquejares
blanquejà
blanquejàrem
blanquejàreu
blanquejaren
blanquejaré
blanquejaràs
blanquejarà
blanquejarem
blanquejareu
blanquejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
blanquejaria
blanquejaries
blanquejaria
blanquejaríem
blanquejaríeu
blanquejarien
blanquegi
blanquegis
blanquegi
blanquegem
blanquegeu
blanquegin
blanquegés
blanquegessis
blanquegés
blanquegéssim
blanquegéssiu
blanquegessin

blanqueja
blanquegi
blanquegem
blanquegeu
blanquegin
Infinitiublanquejar
Gerundiblanquejant
Participi
blanquejatblanquejada
blanquejatsblanquejades

Flexionat com: pujar

forma nominal : blanqueig

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana