cicatritzar - verb

ci·ca·trit·zar

transitiu; pronominal; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
cicatritzo
cicatritzes
cicatritza
cicatritzem
cicatritzeu
cicatritzen
cicatritzava
cicatritzaves
cicatritzava
cicatritzàvem
cicatritzàveu
cicatritzaven
cicatritzí
cicatritzares
cicatritzà
cicatritzàrem
cicatritzàreu
cicatritzaren
cicatritzaré
cicatritzaràs
cicatritzarà
cicatritzarem
cicatritzareu
cicatritzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
cicatritzaria
cicatritzaries
cicatritzaria
cicatritzaríem
cicatritzaríeu
cicatritzarien
cicatritzi
cicatritzis
cicatritzi
cicatritzem
cicatritzeu
cicatritzin
cicatritzés
cicatritzessis
cicatritzés
cicatritzéssim
cicatritzéssiu
cicatritzessin

cicatritza
cicatritzi
cicatritzem
cicatritzeu
cicatritzin
Infinitiucicatritzar
Gerundicicatritzant
Participi
cicatritzatcicatritzada
cicatritzatscicatritzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : cicatrització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana