sincronitzar - verb

sin·cro·nit·zar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
sincronitzo
sincronitzes
sincronitza
sincronitzem
sincronitzeu
sincronitzen
sincronitzava
sincronitzaves
sincronitzava
sincronitzàvem
sincronitzàveu
sincronitzaven
sincronitzí
sincronitzares
sincronitzà
sincronitzàrem
sincronitzàreu
sincronitzaren
sincronitzaré
sincronitzaràs
sincronitzarà
sincronitzarem
sincronitzareu
sincronitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
sincronitzaria
sincronitzaries
sincronitzaria
sincronitzaríem
sincronitzaríeu
sincronitzarien
sincronitzi
sincronitzis
sincronitzi
sincronitzem
sincronitzeu
sincronitzin
sincronitzés
sincronitzessis
sincronitzés
sincronitzéssim
sincronitzéssiu
sincronitzessin

sincronitza
sincronitzi
sincronitzem
sincronitzeu
sincronitzin
Infinitiusincronitzar
Gerundisincronitzant
Participi
sincronitzatsincronitzada
sincronitzatssincronitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : sincronització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana