temporitzar - verb

tem·po·rit·zar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
temporitzo
temporitzes
temporitza
temporitzem
temporitzeu
temporitzen
temporitzava
temporitzaves
temporitzava
temporitzàvem
temporitzàveu
temporitzaven
temporitzí
temporitzares
temporitzà
temporitzàrem
temporitzàreu
temporitzaren
temporitzaré
temporitzaràs
temporitzarà
temporitzarem
temporitzareu
temporitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
temporitzaria
temporitzaries
temporitzaria
temporitzaríem
temporitzaríeu
temporitzarien
temporitzi
temporitzis
temporitzi
temporitzem
temporitzeu
temporitzin
temporitzés
temporitzessis
temporitzés
temporitzéssim
temporitzéssiu
temporitzessin

temporitza
temporitzi
temporitzem
temporitzeu
temporitzin
Infinitiutemporitzar
Gerunditemporitzant
Participi
temporitzattemporitzada
temporitzatstemporitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : temporització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana