emmarar - verb

em·ma·rar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emmaro
emmares
emmara
emmarem
emmareu
emmaren
emmarava
emmaraves
emmarava
emmaràvem
emmaràveu
emmaraven
emmarí
emmarares
emmarà
emmaràrem
emmaràreu
emmararen
emmararé
emmararàs
emmararà
emmararem
emmarareu
emmararan
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emmararia
emmararies
emmararia
emmararíem
emmararíeu
emmararien
emmari
emmaris
emmari
emmarem
emmareu
emmarin
emmarés
emmaressis
emmarés
emmaréssim
emmaréssiu
emmaressin

emmara
emmari
emmarem
emmareu
emmarin
Infinitiuemmarar
Gerundiemmarant
Participi
emmaratemmarada
emmaratsemmarades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana