asserenar - verb

as·se·re·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
assereno
asserenes
asserena
asserenem
assereneu
asserenen
asserenava
asserenaves
asserenava
asserenàvem
asserenàveu
asserenaven
asserení
asserenares
asserenà
asserenàrem
asserenàreu
asserenaren
asserenaré
asserenaràs
asserenarà
asserenarem
asserenareu
asserenaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
asserenaria
asserenaries
asserenaria
asserenaríem
asserenaríeu
asserenarien
assereni
asserenis
assereni
asserenem
assereneu
asserenin
asserenés
asserenessis
asserenés
asserenéssim
asserenéssiu
asserenessin

asserena
assereni
asserenem
assereneu
asserenin
Infinitiuasserenar
Gerundiasserenant
Participi
asserenatasserenada
asserenatsasserenades

Flexionat com: parlar

forma nominal : asserenament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana