enfutismar - verb

en·fu·tis·mar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enfutismo
enfutismes
enfutisma
enfutismem
enfutismeu
enfutismen
enfutismava
enfutismaves
enfutismava
enfutismàvem
enfutismàveu
enfutismaven
enfutismí
enfutismares
enfutismà
enfutismàrem
enfutismàreu
enfutismaren
enfutismaré
enfutismaràs
enfutismarà
enfutismarem
enfutismareu
enfutismaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enfutismaria
enfutismaries
enfutismaria
enfutismaríem
enfutismaríeu
enfutismarien
enfutismi
enfutismis
enfutismi
enfutismem
enfutismeu
enfutismin
enfutismés
enfutismessis
enfutismés
enfutisméssim
enfutisméssiu
enfutismessin

enfutisma
enfutismi
enfutismem
enfutismeu
enfutismin
Infinitiuenfutismar
Gerundienfutismant
Participi
enfutismatenfutismada
enfutismatsenfutismades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana