ioditzar - verb

io·dit·zar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ioditzo
ioditzes
ioditza
ioditzem
ioditzeu
ioditzen
ioditzava
ioditzaves
ioditzava
ioditzàvem
ioditzàveu
ioditzaven
ioditzí
ioditzares
ioditzà
ioditzàrem
ioditzàreu
ioditzaren
ioditzaré
ioditzaràs
ioditzarà
ioditzarem
ioditzareu
ioditzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ioditzaria
ioditzaries
ioditzaria
ioditzaríem
ioditzaríeu
ioditzarien
ioditzi
ioditzis
ioditzi
ioditzem
ioditzeu
ioditzin
ioditzés
ioditzessis
ioditzés
ioditzéssim
ioditzéssiu
ioditzessin

ioditza
ioditzi
ioditzem
ioditzeu
ioditzin
Infinitiuioditzar
Gerundiioditzant
Participi
ioditzatioditzada
ioditzatsioditzades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana