trufar - verb

tru·far

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
trufo
trufes
trufa
trufem
trufeu
trufen
trufava
trufaves
trufava
trufàvem
trufàveu
trufaven
trufí
trufares
trufà
trufàrem
trufàreu
trufaren
trufaré
trufaràs
trufarà
trufarem
trufareu
trufaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
trufaria
trufaries
trufaria
trufaríem
trufaríeu
trufarien
trufi
trufis
trufi
trufem
trufeu
trufin
trufés
trufessis
trufés
truféssim
truféssiu
trufessin

trufa
trufi
trufem
trufeu
trufin
Infinitiutrufar
Gerunditrufant
Participi
trufattrufada
trufatstrufades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana