troncar - verb

tron·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
tronco
tronques
tronca
tronquem
tronqueu
tronquen
troncava
troncaves
troncava
troncàvem
troncàveu
troncaven
tronquí
troncares
troncà
troncàrem
troncàreu
troncaren
troncaré
troncaràs
troncarà
troncarem
troncareu
troncaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
troncaria
troncaries
troncaria
troncaríem
troncaríeu
troncarien
tronqui
tronquis
tronqui
tronquem
tronqueu
tronquin
tronqués
tronquessis
tronqués
tronquéssim
tronquéssiu
tronquessin

tronca
tronqui
tronquem
tronqueu
tronquin
Infinitiutroncar
Gerunditroncant
Participi
troncattroncada
troncatstroncades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana