titubar - verb

ti·tu·bar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
titubo
titubes
tituba
titubem
titubeu
tituben
titubava
titubaves
titubava
titubàvem
titubàveu
titubaven
titubí
titubares
titubà
titubàrem
titubàreu
titubaren
titubaré
titubaràs
titubarà
titubarem
titubareu
titubaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
titubaria
titubaries
titubaria
titubaríem
titubaríeu
titubarien
titubi
titubis
titubi
titubem
titubeu
titubin
titubés
titubessis
titubés
titubéssim
titubéssiu
titubessin

tituba
titubi
titubem
titubeu
titubin
Infinitiutitubar
Gerundititubant
Participi
titubattitubada
titubatstitubades

Flexionat com: parlar

forma nominal : titubació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana