sotaposar - verb

so·ta·po·sar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
sotaposo
sotaposes
sotaposa
sotaposem
sotaposeu
sotaposen
sotaposava
sotaposaves
sotaposava
sotaposàvem
sotaposàveu
sotaposaven
sotaposí
sotaposares
sotaposà
sotaposàrem
sotaposàreu
sotaposaren
sotaposaré
sotaposaràs
sotaposarà
sotaposarem
sotaposareu
sotaposaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
sotaposaria
sotaposaries
sotaposaria
sotaposaríem
sotaposaríeu
sotaposarien
sotaposi
sotaposis
sotaposi
sotaposem
sotaposeu
sotaposin
sotaposés
sotaposessis
sotaposés
sotaposéssim
sotaposéssiu
sotaposessin

sotaposa
sotaposi
sotaposem
sotaposeu
sotaposin
Infinitiusotaposar
Gerundisotaposant
Participi
sotaposatsotaposada
sotaposatssotaposades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana