sobrar - verb

so·brar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
sobro
sobres
sobra
sobrem
sobreu
sobren
sobrava
sobraves
sobrava
sobràvem
sobràveu
sobraven
sobrí
sobrares
sobrà
sobràrem
sobràreu
sobraren
sobraré
sobraràs
sobrarà
sobrarem
sobrareu
sobraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
sobraria
sobraries
sobraria
sobraríem
sobraríeu
sobrarien
sobri
sobris
sobri
sobrem
sobreu
sobrin
sobrés
sobressis
sobrés
sobréssim
sobréssiu
sobressin

sobra
sobri
sobrem
sobreu
sobrin
Infinitiusobrar
Gerundisobrant
Participi
sobratsobrada
sobratssobrades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana